“Oefening baart kunst” zegt men! … je zult er dus wel wat voor moeten doen!
Om op een redelijk normale manier het topje van de berg te bereiken zul je toch wel wat moeten doen!
En dat onderdeel “wat moeten doen” heet met een mooi woord “trainen”. Ook zul je natuurlijk een geschikte tweewieler moeten hebben die samen met jou die berg opgaat.
De tweewieler, oftewel ‘de fiets’ De tweewieler is er in ieder geval. Met heel veel liefde is er een fantastische fiets voor mij gebouwd door Tom Schouten Wielersport uit Scheveningen.
De ‘architect’ van mijn bike (zonder Tom hiermee tekort te doen) is Edwin Hofstee. Edwin is mijn spinninginstructeur en heeft mij de liefde voor het spinnen en vervolgens het buiten fietsen bijgebracht. Nadat Edwin eerder al een prachtige baby-blauwe mountainbike voor me had uitgedacht, was zijn nieuwe project mijn racefiets. De enige input die ik zelf heb gehad in de te maken fiets is de kleur. Roze om precies te zijn. Nu heb je ‘roze’ en je hebt ‘roze’… Inderdaad, zelfs de kleur roze is door Edwin uitgezocht. Tijdens het uitzoeken van alle onderdelen wisten Tom en Edwin al precies hoe de fiets eruit zou komen te zien; het ding stond al echt op hun netvlies geprojecteerd. En ik? Ik kreeg ‘hem’ pas te zien toen ‘hij’ klaar was.
Trainen binnen en trainen buiten Op het moment dat ik deze website aan het maken ben (begin januari 2009) heb ik nog geen meter op mijn nieuwe fiets gereden. Reden hiervoor is dat het weer het niet echt heeft toegelaten. Nu maakt een beetje regen natuurlijk niet echt veel uit om buiten te fietsen. Kou ook niet, maar pekel? Het zout dat tijdens de winter wordt gestrooid is echt ‘killing’ voor je fiets. En aangezien ik (nog) niet in het bezit ben van een zogenaamde ‘pekelfiets’ ben ik gedwongen binnen te trainen.
Met alleen een paar uurtjes spinnen (4 - 5 uur per week) op de sportschool ga ik er niet komen (denk ik). Hoewel, dit is wel een supertraining voor je lijf. Je leert er klimmen, sprinten, fietsen met zwaar verzet, noem maar op. Je krijgt er in ieder geval een supergoede conditie van!
Maar op de één of andere manier zal ik toch vriendjes met mijn fiets moeten gaan worden. Zal moeten wennen aan de andere fietshouding, het schakelen, het snel kunnen vast- en losklikken van m’n schoenen, etc. En, niet geheel onbelangrijk, zal kilometers moeten gaan maken!
Gelukkig bestaan er hulpmiddelen. Speciaal om te ‘leren fietsen’ op mijn fiets en voor het maken van de broodnodige kilometers heb ik een fietstrainer besteld. Je hangt je achterwiel in een frame; een sterke magneet en vliegwiel zorgen er vervolgens voor dat je op een hoog vermogen kunt trainen. Met andere woorden: zware weerstand, lichte weerstand, klimmen, sprinten: alles wat je buiten ook zou kunnen doen. Ideaal dus. Eindelijk kan ik dan plaatsnemen op mijn roze vriend(in) om een innige vriendschap aan te gaan en zo samen de nodige kilometers weg te trappen!
Trainingsuren en gereden kilometers vanaf 01-01-2009
Voor de geïnteresseerden is hier te lezen hoeveel uurtjes ik vanaf 01-01-2009 op een fietszadel heb doorgebracht danwel het aantal gereden kilometers. Dit beknopte overzicht is bijgewerkt tot en met zondag 19-04-2009.
- Sportschool - spinningfiets: 33:00 uur
- Thuis - racefiets - fietstrainer: 05:35 uur en 169,50 km
- Buiten - racefiets: circa 33:25 uur en 851 km
Bekijk op google een aantal trainingsrondjes
|